Δευτέρα 6 Μαΐου 2013

Μία απ' τις παραστάσεις



  Και να 'μαστε εδώ, να συνειδητοποιείς πως ό,τι κι αν πίστεψες ποτέ σου, ήταν ένα ψέμα. Κι ακόμη και οι πιο όμορφες στιγμές, αυτές που χρόνια τώρα μνημονεύεις ως τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής σου, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια φενάκη, μια απάτη καλοτυλιγμένη με τον μανδύα μιας αλήθειας που ήθελες να πιστεύεις. Αλλά που δεν ήταν η πραγματικότητα. Και να σου τώρα που έζησες για να σου τα αναιρέσουν όλα. Και το μόνο που έμεινε τελικά απ' όλα αυτά είναι η πικρή γεύση της κοροϊδίας στο στόμα, αυτό το κακόγουστο αστείο που λέγεται υποκρισία, αυτό το θέατρο που, όπως όλα τα θέατρα, έλαβε τέλος και η παράσταση δεν θα παιχτεί ποτέ ξανά πια. Κι έμεινες εσύ, θεατής στην ιστορία της ίδιας της ζωής σου, να απορείς από πού σου 'ρθε και να προσπαθείς να το συλλάβεις. Και το αστείο, το γελοίο, αν θέλετε, είναι πως κανείς δεν πρόκειται να σε καταλάβει. Και δεν μπορείς και να ζητιανέψεις αυτή τη φορά λίγη κατανόηση. Δεν ξέρεις ούτε κι αν εσύ η ίδια μπορείς να σε καταλάβεις, έτσι κι αλλιώς. Κι ούτε να απευθυνθείς σε αυτό το τόσο γνώριμο στα γραπτά σου δεύτερο πρόσωπο μπορείς, δεν σου βγαίνει πια, δεν έχεις δύναμη να βάλεις την γραμματική κατάληξη που απαιτείται. Σε τέτοιες περιπτώσεις έτσι κάνουν οι άνθρωποι σαν εσένα, το ρίχνουν στις θυμοσοφίες και μιλούν γενικά κι αόριστα για κάτι το τόσο ειδικό και συγκεκριμένο. Δεν πειράζει, ας είναι. Ας είχες την ελπίδα πως απλά αλλάξανε τα πράγματα, κι όσο κι αν δεν ήταν και το καλύτερό σου, τουλάχιστον κάπως σε παρηγορούσε: προϋπέθετε, βλέπεις, ότι υπήρχαν. Ενώ αναιρώντας τα τώρα όλα, τίποτα δεν υπήρχε. Στο μυαλό σου ήταν όλα, σ' αυτήν την ξελογιάστρα κι άκαρδη φαντασία σου. Κανείς δεν άλλαξε, κανείς που ξέρεις, κανείς στον κόσμο ολόκληρο δεν άλλαξε ποτέ!! Όσοι είναι τώρα κάτι διαφορετικό, απλά τόσο καιρό προσποιούνταν. Δεν υπάρχουν αλλαγές, δεν υπάρχουν τροποποιήσεις... Καταπίεση της αλήθειας του καθένα υπάρχει, ψέμα υπάρχει, θέατρο υπάρχει, παραστάσεις καλοσχεδιασμένες, ανόητο κρυφτούλι μέχρι τελικής πτώσεως, που ενέχει τόσους κινδύνους κι απλά τους παραβλέπει, και κάποια στιγμή μοιραία αποκαλύπτεται η πραγματικότητα που λάμπει σαν χρυσό φλουρί μέσα στα σκουριασμένα σύρματα όλων όσων έχτισες πάνω στα ψέματα, και καθηλώνεσαι και προσπαθείς να τη συλλάβεις. Και τελικά δεν υπάρχουν παραλλαγές του ίδιου ανθρώπου, όπως νόμιζες, δεν υπάρχουν διάφορες πλευρές του, πιθανώς αντιφατικές μεταξύ τους, όπως μάλλον σε βόλευε να πιστεύεις, δεν υπάρχουν πολλοί εαυτοί: Τελικά πάντα ένας εαυτός του ήταν: ο άλλος. Απλώς εσύ άργησες πολύ να το μάθεις. Απλώς εσύ τελευταία πάντα μαθαίνεις ό,τι περισσότερο σε αφορά. Ίσως και γιατί μόνο εσύ πιστεύεις τόσο ότι σε αφορά. Κι όλοι οι υπόλοιποι απλώς δεν μπορούν να εξηγήσουν την τόση υπερβολή σου. Κι ούτε κι εσύ η ίδια έχεις πολλά πρόσωπα και πολλούς χαρακτήρες κι ας έδειξες τελευταία κάμποσους: μία είσαι, κι όλα τ' άλλα είναι οι παραστάσεις σου, όπως οι παραστάσεις που όλοι οι άνθρωποι καθημερινά δίνουν. Μία απ' τις παραστάσεις. Από τις πολλές. Μάσκες που κατασκευάσαμε με προσοχή στην εντέλεια, για να ταιριάζουν γάντι στο ένοχο πρόσωπό μας. Δεξιοτέχνες, σωστοί γλύπτες! Κι έτσι ζήσαμε, ώσπου ήρθε μια μέρα που αποκαλύφθηκαν όλα. Κι όσα ήταν τα ωραία λόγια, όσα ήταν τα μετανιωμένα λόγια, όσα ήταν αυτά που άκουσες και σ' έκαναν να χαμογελάσεις, τόσα ακριβώς ήταν και τα ψέματα! Όσα αγάπησες, τόσα ήταν και τα ψέματα! Ας είναι. Πρώτη φορά που μίσησες τόσο πολύ την αλήθεια. Και πρώτη φορά που ξαφνικά κατάλαβες πως δεν ήταν ούτε αυτή ο εχθρός σου, ούτε ο χρόνος, όπως πάντα λανθασμένα νόμιζες, ούτε ο εαυτός σου, ούτε οι αλλαγές, ούτε καν η ανυπαρξία αμοιβαιότητας που τόσο σου έχει στοιχίσει: Ένας άνθρωπος είναι ο εχθρός σου, ένας άνθρωπος γεννήθηκε για να 'ναι πάντα εχθρός σου, κι ας είσαι, κι ας μην είσαι κι εσύ δικός του εχθρός, δεν έχει καμία σημασία, ένας και μόνο συγκεκριμένος άνθρωπος γεννήθηκε για να σου κάνει κακό, γεννήθηκε για να σε καταστρέψει και να φύγει και να σου μάθει να σιχαίνεσαι και να γίνεσαι κάτι άλλο, ή, πιο σωστά, να αποκαλύπτεις κι εσύ αυτό που πάντα τελικά ήσουν. Και τελικά λάθος έκανες: δεν σου 'κανε περισσότερο κακό απ' ό,τι καλό στη ζωή σου αυτός ο άνθρωπος...Σου 'κανε μόνο κακό. Μόνο.


2 σχόλια: