Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Για τα Χριστούγεννα...



  Αυτές τις μέρες όλοι είναι με άτομα που αγαπούν, τρώνε όλοι μαζί, γελάνε, εύχονται "Χρόνια Πολλά" και θυμούνται πώς νιώθει κανείς στη ζεστασιά της παρέας, στο χαμόγελο του "όλοι μαζί" και στην ανάμνηση 'κείνης της κάποτε κοινοκτημοσύνης, αληθινής, βαθιάς και ανιδιοτελούς αγάπης και τελικά, τύχης... Όλοι λένε στους δικούς τους ανθρώπους "Σ'αγαπώ", "Σ'ευχαριστώ", ακόμη και "Συγγνώμη", ευγνωμονούν τον Θεό που έχουν δίπλα τους αυτούς που θέλουν και χρειάζονται στη ζωή τους, ξεχνούν πώς είναι να μισείς, έστω για λίγο, και κάνουν σαν μικρά παιδιά ώρες-ώρες... Υπάρχουν όμως, δυστυχώς, και άνθρωποι που είναι μόνοι τους... Υπάρχουν άνθρωποι που δεν τρώνε με χαρά, δεν γελούν, δεν έχουν σε κανέναν να ευχηθούν... Απομονωμένοι και παραγκωνισμένοι από κάθε είδους παρέα, κάθε χαμόγελο, κάθε "όλοι μαζί", μακριά αλλά και τόσο κοντά σε κάθε ανάμνηση του παρελθόντος, και σίγουρα πολύ πολύ μακριά από την τύχη... Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν πια την ευκαιρία να πουν "Σ'αγαπώ", "Σ'ευχαριστώ", ακόμη και "Συγγνώμη", κουράστηκαν να προσεύχονται σε κάποιον Θεό χωρίς ανταπόκριση, κουράστηκαν ακόμη και να μισούν κι όσο κι αν προσπαθούν, δεν μπορούν να κάνουν σαν μικρά παιδιά ποτέ... Και - πώς τυχαίνει! - αυτοί οι δυστυχισμένοι άνθρωποι ήταν οι ίδιοι και πέρυσι και πρόπερσι και τρία και τέσσερα χρόνια πριν... Και το χειρότερο δεν είναι αυτό, μα πως θα 'ναι και του χρόνου και ίσως για πολλά, πολλά ακόμη χρόνια... Μονάχοι τους. Ξεχασμένοι. Δυστυχισμένοι. Άτυχοι. Πόση μοναξιά επιτέλους χωράει σε τέσσερις τοίχους; Εύχονται να 'ταν όλα αλλιώς...
  Και φυσικά δεν είν' μονάχα αυτοί που 'ναι δυστυχισμένοι... Υπάρχουν άνθρωποι που είναι άρρωστοι, που πεινάνε, που κρυώνουν, που δεν περιμένουν χιόνι μα να κάνει λίγη περισσότερη ζέστη, για να μην παγώσουν από το κρύο στα ψεύτικα σπίτια που ζουν... Κι ίσως αντικειμενικά αυτοί να 'ναι πιο άτυχοι και πιο δυστυχισμένοι, μα είναι, αλήθεια, Γολγοθάς να 'σαι τέτοιες μέρες μονάχος σου... Γιατί σε μερικούς το χριστουγεννιάτικο δένδρο έχει να φέρει κακές αναμνήσεις, μ' όλες τις όμορφες μπάλες και τα φωτάκια του... Και μερικοί δεν έχουν πια φωνή, λαλιά για να μιλήσουν και να πουν όσα θα 'θελαν ίσως να πουν... Μερικοί νιώθουν πια, αφού πέρασαν από όλα τα στάδια του συναισθήματος - έρωτα, αγάπη, θυμό, οργή -, ένα μεγάλο τίποτα. Ένα κενό, που φαντάζει θεόρατο στα κουρασμένα, μισόκλειστα μάτια τους. Ποτέ δεν το περίμεναν πως όλη αυτή η αστέρευτη αγάπη τους θα μετουσιωνόταν σε ένα τίποτα. Ποτέ δεν το φαντάστηκαν πως μετά από όλα αυτά τα δάκρυα, όλη την οργή, τον πόνο, αλλά και μετά από όλη αυτή την ευτυχία, το όνειρο, το θαύμα, θα μπορούσαν να αισθάνονται πια άδειοι. Άδειοι, ακόμη κι από αναμνήσεις, καμιά φορά...
  Αλλά, όπως φαίνεται, έτσι θα 'ναι η ζωή... Για μερικούς πιο εύκολη, αστεία, δίκαιη και για μερικούς το πιο δύσβατο και τραχύ μονοπάτι που είχαν ποτέ τους να αντιμετωπίσουν... Άλλοι είναι τυχεροί κι άλλοι πιο άτυχοι... Και από πού να ζητήσεις ευθύνες μετά; Κάθε μέρα κάνεις τις επιλογές που σε αφήσανε να κάνεις, κι ύστερα τι; Γυρίζεις πάλι στο κρύο σπίτι σου, κι εύχεσαι αύριο να 'ναι όλα αλλιώς... Καλά Χριστούγεννα λοιπόν σε όλους, μόνους και μη, άτυχους και τυχερούς, δυστυχισμένους κι ευτυχισμένους... Μακάρι να 'χουμε όλη υγεία, πίστη και υπομονή, για να μπορέσουμε, κάποτε, να ζήσουμε καλύτερα... 

20 σχόλια:

  1. κουραστηκαν ν' αγαπουν, κουραστηκαν να προσευχονται..γιατι να σε καταλαβαινω τοσο.??

    μακαρι το κειμενο σου, να περνουσε αδιαφορο...αλλά οχι..ειναι η μόνη αληθεια..

    ..υγεια Ναταλια, χαμογελο :)
    ειλικρινα, δεν ξερω πλεον τι αλλο να πω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υγεία, Πίστη, Πείσμα
    Αισιοδοξία :)
    κάθε μέρα μπορεί να είναι γιορτή
    κι αν είναι να ρθει
    δεν κοιτάζει το ημερολόγιο..
    στη χαρά που θα ρθει
    και στα ονειρα που θα ενσαρκωθούν
    όπως το θαύμα της αγάπης ενσαρκώθηκε συμβολικά
    μια μέρα σαν τη σημερινή..
    Χρόνια πολλά Ναταλάκι μου
    και του κόσμου τα καλά
    στη ζωή και στην καρδιά σου!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χρόνια Πολλά!
    σου εύχομαι να ναι ευτυχισμένες ετούτες οι γιορτινές μέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ...

    Καλά Χριστούγεννα και σε 'σένα, να περνάς όμορφα :)

    Τα λέμε σύντομα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ηλία μου...

    Mάλλον τα είπαμε ήδη όλα... :'(

    Καλά Χριστούγεννα λοιπόν, τα λέμε σύντομα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. flash...

    Χρόνια πολλά και σε 'σένα, να 'χεις όμορφες γιορτές και καλά Χριστούγεννα!!

    Τα ξαναλέμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Summertime Blues...

    Χρόνια πολλά και σε 'σένα! Να περνάς όμορφα...

    Φιλάκια, τα λέμε σύντομα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα! Αγάπη, χαρά, ευτυχία και πρώτα απ' όλα υγεία εύχομαι σε εσένα και αυτούς που αγαπάς! Να περάσεις υπέροχα!!! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Leviathan...

    Χρόνια πολλά και σε 'σένα, καλές γιορτές... Να είσαι πάντα χαρούμενος και να περνάς όμορφα... Υγεία και σε 'σένα κι αγάπη, αγάπη, αγάπη...!

    Φιλιά, τα λέμε σύντομα, καλή σου ημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το τραπέζι της Κυριακής
    το στρώνουν οι απόντες...

    Καλημέρα Ναταλία,
    Χρόνια Πολλά με απουσίες αλλά και παρουσίες λαμπρές στο δρόμο σου.

    Θανάσης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. e-Apenanti...

    Καλησπέρα Θανάση, χρόνια πολλά και σε 'σένα...

    Μακάρι στο μέλλον να "περάσουν" σε αριθμό οι παρουσίες τις απουσίες...

    Ελπίζω να πέρασες όμορφα, τα λέμε σύντομα
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ,ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. aoratos...

    Ευχαριστώ κι εγώ, χρόνια πολλά και καλές γιορτές!
    Να περνάς όμορφα...

    Ελπίζω να τα ξαναπούμε, καλό σου βράδυ και καλό ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δίχτυ ασφαλείας υπάρχει μόνο στο τσίρκο, όχι στη ζωή και επειδή διακρίνω στοιχεία ηττοπάθειας και αυτολύπησης σε κάποια σχόλια θα θυμίσω το αρχαίο ρητό ''μηδένα προ του τέλους μακάριζε'' καθώς και ότι η έννοια των ευτυχισμένων στιγμών -γιατί απόλυτη ευτυχία δεν υπάρχει για κανένα - είναι εντελώς υποκειμενική. Και ναι αν είσαι στο νοσοκομείο η δεν εχεις να φας να καταλάβω τη λύπη αν και όλα αλλάζουν-τα παντα ρει- (συγγνώμη για την αρχαιομανία αλλά κολλάει)αλλιώς...μήπως κάποιοι αρέσκονται στην δυστυχία?
    Μήπως φέτος να τολμήσουμε να είμαστε ευτυχισμένοι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Η μοναξια που νιωθω εγω στις γιορτες σας την εχω κανει συνηθεια. Αρκετοι ξερουν για μενα και καθε χρονο με καλουν στο σπιτικο τους. Μα παλι μονος νιωθω και ας ειμαι με κοσμο.
    Καποτε την φοβομουνα πολυ την μοναξια! Μα τωρα φοβαμαι που δεν την φοβαμαι. Φοβαμαι πολυ που την συνηθισα. Ξερω πως καποτε θα το πληρωσω αυτο. Πφφ, δε βαριεσαι. Ετσι κι αλλιως ολα θα πανε καλα.
    Εδω Prodigy. Οχι η μπαντα, απλα εγω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. akrat...

    Σ'ευχαριστώ που πέρασες, καλές γιορτές και ευτυχισμένη η νέα χρονιά...

    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμε...

    Λοιπόν, συχνά τ' ακούω αυτά: Ξέρεις, ότι αρέσκομαι τελικά στη δυστυχία, τη μιζέρια, την λύπη, τα δάκρυα... Μα, μάθε, πως αν η ευτυχία είναι τελείως υποκειμενική, ο καθένας μας έχει το "δικαίωμα", αν θέλεις να το πούμε έτσι, να νιώθει δυστυχισμένος, αδικημένος κι άτυχος, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα πως δεν θέλει να "τολμήσει" να είναι ευτυχισμένος... Απλώς, για μερικούς από 'μας η ζωή δεν τα φέρνει τόσο καλά... Κι αυτό δεν σημαίνει πως παύουμε να προσπαθούμε... Η προσπάθεια, η πίστη, η υπομονή, τουλάχιστον η δική μου, ποτέ δεν αναχαιτίζονται... Για μερικούς εμείς που αισθανόμαστε έτσι "κλαιγόμαστε"... Και ναι, όσο κι αν δεν θέλουν να το παραδεχτούν, πράγματι μπορεί να είσαι δυστυχισμένος ακόμα κι αν το πρόβλημά σου δεν είναι ότι δεν έχεις να φας ή ότι είσαι άρρωστος! Δεν είναι θέμα αχαριστίας, ηττοπάθειας ή αυτολύπησης, ούτε δείγμα αδυναμίας... Αδυναμία, αν θέλεις την γνώμη μου, είναι να μην παραδέχεσαι τη δυστυχία και τη θλίψη σου... Ξέρεις, το λέω για μερικούς που νομίζουν πως όλα είναι στο χέρι τους και θα πάρουν όπως και δήποτε αυτό που αξίζουν!

    Δυστυχώς, και για 'σένα και για 'μένα, για τους μεν και τους δε, η ζωή έχει άλλα σχέδια...

    Καλή σου μέρα και καλές γιορτές
    Ίσως να μην μπορείς να με καταλάβεις επειδή δεν έχεις νιώσει έτσι και σου εύχομαι ποτέ να μην μπορέσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Prodigy...

    Δεν μπορώ παρά να ταυτιστώ με τα λόγια σου... Κι εγώ έτσι νιώθω, τη φοβάμαι πολύ αυτή την συνήθεια που έχει τελικά γίνει η μοναξιά... Καμιά φορά, ξέρεις, νιώθω πως εκείνο που τρέμω περισσότερο από όλα αυτά που μισώ ή που αγαπώ πάρα πολύ και με "κρατούν" στο χέρι, είναι ο ίδιος μου ο εαυτός με όσα κουβαλάει χρόνια τώρα: Τις συνήθειες, την πίκρα, την οργή ίσως... Θυμό, που μετουσιώνεται σε θλίψη, απέραντη θλίψη, που φοβάμαι μερικές φορές όσο τίποτα.

    Έτσι μάλλον θα είναι, πάντα. Θα ζούμε, μερικοί από 'μας, με τεράστια κενά κι απέραντη μοναξιά... Κι ύστερα τι; Πάλι μονάχοι θα γυρίζουμε στο σπίτι, και κανείς δεν θα 'χει πάλι μάθει για την δυστυχία μας...

    Σου εύχομαι να πάνε στ' αλήθεια "όλα καλά" κάποια στιγμή, σύντομα ή όχι, με πίστη, υπομονή και ελπίδα...

    Ευχαριστώ για τα λόγια σου, ελπίζω να τα ξαναπούμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή