"Θα σου πω κάτι όμορφο απόψε.
Κι ύστερα θα σ'αφήσω να πνιγείς στη δυστυχία σου.
Σε αγαπούσα."
Μπ. Χρηστίδης
"Θυμάμαι παιδί, που έγραψα κάποτε τον πρώτο στίχο μου... Από τότε ξέρω ότι δεν θα πεθάνω ποτέ, αλλά θα πεθαίνω κάθε μέρα..." Τ. Λειβαδίτης
Ποτέ δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε την αγάπη για να πονεσουμε κάποιον . Είναι σαν να βάζουμε δηλητηριο μεσα σε ενα δυσκοποτηρο και να καλουμε τους πιστούς , στο μυστηριο της θειας κοινωνιας . Ακόμα και η αναμνηση της αγάπης , ειναι κάτι ιερο . Αλλοιως δεν ηταν ποτέ αγάπη . Αυτα να πειτε στον κύριο Χρηστίδη :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπασμπένος άνθρωπος...
ΔιαγραφήΔε νομίζω πως χρησιμοποιεί την αγάπη για να πονέσει κάποιον, δεν έχει τέτοια πρόθεση. Ίσα-ίσα, το προβάλλει ως κάτι όμορφο, πιθανώς το μόνο όμορφο, στη δυστυχία του αποδέκτη - έστω, πρώην αποδέκτη.
Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου!
Υπέροχο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω λατρέψει το blog σου...Μπράβο! :)
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!!
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ!