Έχεις την απαίτηση
να πέσω μέσα στην φωτιά και αλώβητη να βγω.
Έχεις την απαίτηση να τρέχω μέσα στην βροχή ξυπόλυτη
και η υγρασία να μην με αγγίζει.
Ζητάς θυσίες εις το όνομα της αγάπης.
Εσύ όμως ξέρεις να αγαπάς;
Πώς ζητάς τον θάνατο του άλλου όταν εσύ
αρνείσαι να πεθάνεις;
Σε αγγίζει η ανιδιοτέλεια τoυ έρωτα;
Ζητάς εγώ να κατεβάσω τα αστέρια μέσα στα χέρια σου
και αναρωτιέμαι, εσύ θα μου χάριζες ποτέ το φεγγάρι;
Ζητάς εγώ να γίνω άνδρας στην θέση του άνδρα,
φορώντας φόρεμα και ψηλά τακούνια.
Εσύ ζητάς έρωτα με προϋποθέσεις
αλλά εγώ ήρθα μόνη μου, δεν έφερα τίποτα μαζί μου.
Ό,τι κουβαλούσα στα χέρια μου ήταν μόνο η αγάπη μου
και το πάθος μου για σένα.
Πώς ζητάς σπασμούς καρδιάς, όταν αυτήν την καρδιά
την αφήνεις κατάχαμα να σέρνεται και να λιγοψυχά;
O δικός μου έρωτας με έφερε τελείως γυμνή στο κατώφλι σου
και ήταν στο χέρι σου να με ντύσεις.
Αυτό... έπρεπε να το κάνεις εσύ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου