Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Τα ασυναίρετα "αγαπάω"


Ως πρώτης τάξεως συνηρημένο
το ρήμα "αγαπάω"
είναι γραμματικά
τελείως λάθος.
Όπως το "ζητάω", το "γυρνάω"
-Πάντα εγώ σε ζητάω
Πάντα εσύ δεν γυρνάς...-
Διότι "α" και "ω" μας κάνει "ω"
οι κανόνες είναι κανόνες
πώς να το κάνουμε!
Κι αυτή η πολυτέλεια της περισπωμένης
έχει άλλη χάρη
ό,τι και να λέμε!
Αυτή είναι που ζήλεψε το άκρως ακαλαίσθητο
μονοτονικό
και την κατήργησε.

Μα κι απ' την άλλη να το δεις
ένα τόσο δα ρήμα σαν κι αυτό
συνιστά και συναισθηματική παράβαση
καθότι προ πολλού
έχω απολέσει το δικαίωμα
ασυναίρετα
να σ'αγαπάω.

Και μου φαίνεται πως τώρα ξεκαθαρίζει
το γιατί εσύ πάντα ξεστόμιζες κάτι απλά
συνηρημένα
"Σ'αγαπώ",
ενώ τα δικά μου "Σ'αγαπάω"
μακρόσυρτα
θλιμμένα
πονεμένα
ξεψυχισμένα
φοβισμένα
απελπισμένα
και πέρα για πέρα
ασυναίρετα.

Βλέπεις, σ' ένα ρήμα σαν κι αυτό
αυτή ακριβώς η ασυναίρετη κατάληξη είναι
που δίνει τον καημό
και την αλήθεια του...

6 σχόλια:

  1. Γειά σου! Σε "ανακάλυψα" πρόσφατα και αυτές τις μέρες έχω διαβάσει αρκετά από τα έργα σου...αν και είμαι πολύ στραβόξυλο και δύστροπος σε κάτι τέτοια, μ' άρεσαν πολύ! Αναρωτιέμαι μόνο αν έμπνευση (και αποδέκτης;) των γραπτών σου είναι ένα συγκεκριμένο άτομο ή διαφορετικοί κάθε φορά ή και κανένας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ble biru...

      Καλώς όρισες και σ' ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου!

      Μμμ, δύσκολο ένα και μοναδικό άτομο να σε εμπνέει σε όλα σου τα έργα... Και η Μ. Πολυδούρη να είσαι, κάποια μέρα γράφεις και κάτι με διαφορετικό έναυσμα!

      Όσο για τον "αποδέκτη", δεν θα έλεγα ότι τα γραπτά μου απευθύνονται σε κάποιον... Ίσως βέβαια αυτό το "εσύ" να τα διέπει σε μεγάλο βαθμό, καθότι είναι κυρίως πρωτοπρόσωπα και δευτεροπρόσωπα, αλλά όχι, δεν γράφω για να τα διαβάσει κάποιος συγκεκριμένος...

      Ίσως πάλι και καμιά φορά πράγματι ό,τι γράφω να φωνάζει σε κάποιον όλα όσα δεν του λέω η ίδια!

      Ακόμη προσπαθώ να καταλήξω!

      Αν και δεν σε κάλυψα πλήρως - είμαι σίγουρη - σ'ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο σου.

      Καλό σου απόγευμα, ελπίζω να τα ξαναπούμε.

      Διαγραφή
  2. Δύσκολο ρήμα το σ αγαπάω Ναταλία μου..
    Και γραμματικά και συναισθηματικά..
    Θέλει πολύ κουράγιο για να το πεις και να το εννοείς..
    Γιατί ευτυχώς το ρήμα αυτο για μένα υπάρχει μόνο στον ενεστώτα..
    Πολύ ωραίο κείμενο!
    Ελεαννα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελεάννα μου...

      Σ'ευχαριστώ πολύ...Τα λόγια σου μου θύμισαν κάποιους στίχους που είχα γράψει πριν λίγο καιρό:

      "Αναφορικά με τον χρόνο
      αυτόν τον ενεστώτα της αμεσότητας
      επιφυλάσσοντας όλο το μέλλον μέσα του
      δικαιολογημένο θα τον χαρακτήριζα
      αφού αυτό το ρήμα δεν έχει άλλους χρόνους:
      Δεν μπορείς να "αγαπούσες" χωρίς να "αγαπάς".

      Δεν μπορείς στον αόριστο
      χωρίς στον ενεστώτα
      ή και στον μέλλοντα ακόμα
      βλέπεις, δεν είναι εφικτό να σταματήσεις ν' αγαπάς
      απαραίτητη βεβαίως κι αδιάλλακτη προϋπόθεση:
      να το κάνεις στ' αλήθεια."

      Τα λέμε σύντομα, σε φιλώ.

      Διαγραφή
  3. Πώς μπορώ να επικοινωνήσω μαζί σου, χωρίς να πιάνω χώρο στα σχόλια; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή