Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Σονέτο Ανάρμοστο



Θέλω να πω για την αγάπη μου
Γι' αυτή θε' σιγανά να σας μιλήσω
Γι' αυτή που δεν γυρίζει πίσω
Θέλω να πω για την αγάπη μου

Έλεγα κάποτε θά 'ρθει να μ' εύρει
Σαν είμαι άρρωστη θα 'ρθει σιμά
Ωσάν τον θάνατο, παράνομη αγκαλιά
Έλεγα κάποτε θα 'ρθει να μ' εύρει

Κάθε που χάραζε μισοπερίμενα
Κάθε που νύχτωνε βαριά καρδιά
Σκυφτοί οι πόνοι μου σαν Εκκλησία

Κάθε που έφευγα θαρρείς και έμενα
Κάθε που ζύγωνα ψευτόχρυσα κλειδιά
Πικρή 'ν' η ζήλια σου, Μεροληψία



                         ----


Τούτο το τρίστιχο δεν θε' να υπάρχει
Αν το Σονέτο μου ήταν σωστό
Κι αν Παναγιώτη δεν σε λέγανε

Τούτο το σώμα μου δεν πρέπει να 'χει
Τούτο το γράμμα κρυφά στο λαιμό
Μα ήταν τα "παρελθά" που κλαίγανε... 

6 σχόλια:

  1. 29 φεβρουαριου...ελπιζω να ειναι ξεχωριστη η μερα σου σημερα..ερχεται καθε 4 χρονια!!
    ..αγαπη να φερει :)

    καλο βραδυ Ναταλια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ηλία μου...

      Κι εγώ το ήλπιζα αλλά πού! Ξέρεις, κάθε μέρα είναι ξεχωριστή και, κυρίως, κάθε μέρα περιμένουμε - μερικοί από 'μας - να φέρει αγάπη! Το "κακό" είναι ότι το σπάνιο δεν είναι τελικά ό,τι συμβαίνει ανά τετραετία, αλλά ό,τι συμβαίνει ανά ζωή: Όπως οι μεγάλες αγάπες...

      Ας είναι.

      Καλό σου βράδυ και καλό ξημέρωμα

      Διαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Dark13Sun...

      Καλό μήνα και σε 'σένα, άντε, να μπει για τα καλά η άνοιξη :)

      Τα ξαναλέμε, σε φιλώ

      Διαγραφή
  3. τουτι την φορα θελω να σου πω πως τα λογια σου ειναι σαν σονετο μπραβο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. love2love...

      Σ'ευχαριστώ πολύ, πολύ για τον χρόνο σου :)

      Σε φιλώ, καλή σου μέρα, τα ξαναλέμε

      Διαγραφή