Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Είμαι εγώ, μ'ακούς;; Σ'αγαπώ, μ'ακούς;



Πενθώ τον ήλιο και πενθώ τα χρόνια που έρχονται

Χωρίς εμάς και τραγουδώ τ' άλλα που πέρασαν
Εάν είναι αλήθεια


Πενθώ το ρούχο που άγγιξα και μου 'ρθε ο κόσμος


Έτσι μιλώ για 'σένα και για 'μένα
Επειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Να μπαίνω σαν πανσέληνος
Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ’ αχανή σεντόνια


Ακουστά σ' έχουν τα κύματα
Πως χαϊδεύεις, πως φιλάς
Πως λες ψιθυριστά το «τι» και το «ε»
Τριγύρω στο λαιμό, στον όρμο
Πάντα εμείς, το φως κι η σκιά


Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο
Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι δεξιά


Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει
Το γερτό πατζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ
Επειδή σ' αγαπώ και σ' αγαπώ
Πάντα εσύ το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει


Τόσο η ελάχιστή σου αναπνοή
Που πια δεν έχω τίποτε άλλο
Μεσ' τους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Να φωνάζω από 'σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από 'σένα και ν' αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο
Δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου


Να μιλώ για 'σένα και για 'μένα.


Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ' ακούς
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ' ακούς
Το χαμένο μου αίμα και το μυτερό, μ' ακούς
Μαχαίρι
Σαν κριάρι που τρέχει μες στους ουρανούς
Και των άστρων τους κλώνους τσακίζει, μ' ακούς
Είμαι εγώ, μ'ακούς
Σ'αγαπώ, μ'ακούς
Σε κρατώ και σε πάω και σου φορώ
Το λευκό νυφικό της Οφηλίας, μ' ακούς
Πού μ'αφήνεις, πού πας και ποιος, μ'ακούς


Σου κρατεί το χέρι πάνω απ' τους κατακλυσμούς;;


Θα ‘'θει η μέρα, μ' ακούς
Να μας θάψουν κι οι χιλιάδες ύστερα χρόνοι, μ' ακούς
Λαμπερά θα μας κάνουν πετρώματα, μ' ακούς
Να γυαλίσει επάνω τους η απονιά, μ' ακούς
Των ανθρώπων
Και χιλιάδες κομμάτια να μας ρίξει, μ' ακούς
Στα νερά ένα-ένα, μ' ακούς
Τα πικρά μου βότσαλα μετρώ, μ' ακούς
Κι είναι ο χρόνος μια μεγάλη εκκλησία, μ' ακούς
Όπου κάποτε οι φιγούρες, μ' ακούς
Των Αγίων
Βγάζουν δάκρυ αληθινό, μ' ακούς
Οι καμπάνες ανοίγουν ψηλά, μ' ακούς
Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω
Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς
Πουθενά δεν πάω, μ'ακούς
Ή κανείς ή κι οι δυο μαζί, μ'ακούς; 


Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και, μ' ακούς
Της αγάπης
Μια για πάντα το κόψαμε, μ' ακούς
Και δεν γίνεται ν' ανθίσει αλλιώς, μ' ακούς
Σ' άλλη γη, σ' άλλο αστέρι, μ' ακούς
Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε, ο ίδιος, μ' ακούς;;


Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ' άλλους καιρούς
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ' ακούς;;


Άκου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει - ακούς;;
Ποιος γυρεύει τον άλλον, ποιος φωνάζει - ακούς;;
Είμαι εγώ που φωνάζω κι είμαι εγώ που κλαίω, μ' ακούς
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, μ' ακούς;;


Και για 'σένα κανείς δεν είχε ακούσει
Για 'σένα μόνο δέχτηκε ο Θεός να μου οδηγεί το χέρι


Έτσι σ' έχω κοιτάξει που μου αρκεί
Να 'χει ο χρόνος όλος αθωωθεί


Νίκη, νίκη όπου έχω νικηθεί
Πριν από την αγάπη και μαζί


Πήγαινε, πήγαινε κι ας έχω εγώ χαθεί
Μόνος. Κι ας είναι ο ήλιος που κρατείς ένα παιδί νεογέννητο
Μόνος. Κι ας είμαι εγώ η πατρίδα που πενθεί


Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί
Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα


Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή
Έχω ρίξει μες στ' άπατα μιαν ηχώ
Να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ


Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό
Και μισή να σε κλαίω μες στον Παράδεισο...


             
           Αγαπημένα, Μοναδικά
Αποσπάσματα από το Μονόγραμμα του
                 Οδυσσέα Ελύτη

6 σχόλια:

  1. ναι, θα 'ρθει η μερα...
    καλημερα Ναταλια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ηλία μου...

    Καλή σου μέρα και να 'χεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο... :)

    Τα λέμε σύντομα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δε μ'άκουσε ποτέ..
    Δεν ξέρω πια. Μάλλον δεν φώναζα αρκετά δυνατά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. teo chris...

    Ούτε και εμένα μ' άκουσε, ούτε πολλούς προφανώς άλλους που ένιωσαν να εκφράζονται μέσ' απ' αυτούς τους μαγικούς στίχους...

    Δεν φωνάζαμε εμείς δυνατά; Δεν ήταν γραφτό να μας ακούσουν...;

    Ποιος ξέρει;

    Σ'ευχαριστώ για τον χρόνο σου, καλό σου βράδυ και καλό ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αυτό το άρθρο το έγραψε η μικρή μου αδερφή κ' ειλικρινά με συγκίνησε. Ελπίζω να το διαβάσετε και να σας αρέσει, και αν θέλετε να το ψηφίσετε :) αυτο είναι το link http://diigima.wordpress.com/%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5/%CE%B5-%CF%83%CF%84-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D/%CE%B8%CE%B1-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B1-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%AF/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάρα πολύ όμορφο, είμαι κι εγώ ιδιαίτερα συγκινημένη. Μέσα από αυτήν την παιδική απλότητα και ειλικρίνεια, καταλαβαίνουμε σίγουρα καλύτερα τον κόσμο! Εννοείται πως το ψήφισα :)

      Καλή σου μέρα

      Διαγραφή