Οι άνθρωποι που αγαπήθηκαν όσο τίποτα...

Η καλύτερη φράση για τους ανθρώπους που αγαπήθηκαν όσο τίποτα
Είναι ένα "Γεια σου"
Κουβέντες για τα πιο άσχετα θέματα
Που όσο ήταν μαζί ούτε είχαν σκεφτεί ποτέ τους να συζητήσουν
Είμαι σίγουρη πως και το Κυπριακό θα λυνόταν
Με τους διαλόγους που κάνουν οι πρώην μεταξύ τους!
Ω, ναι! Ίσως είναι η ανώτερη εξελικτική φάση της σχέσης τους
Αυτοί οι ανόητοι, γελοίοι διάλογοι!
Είναι φαίνεται η φυσική κατάληξη
Η ομαλή απόρροια
Των πραγμάτων.

Τα καλύτερα λόγια για τους ανθρώπους που αγαπήθηκαν όσο τίποτα
-Τι ειρωνεία!-
Δεν μοιάζουν να 'χουν σχέση καμία με την αγάπη
Και τα αισθήματα
Και το παρελθόν
Και την αλήθεια.
Μοιάζουν - για φαντάσου! - με 'κείνα που ανταλλάζουν
Οι απλοί γνωστοί, σαν τύχει και συναντηθούν στο δρόμο
Τι παράξενη που είναι η κατάληξη της τρομερής αυτής αγάπης!

Ο καλύτερος διάλογος για τους ανθρώπους που γνωρίζονται όσο κανένας
Έχει στ' αλήθεια - ένα περίεργο πράγμα! -
Τόση ομοιότητα με τις λεξούλες που ανταλλάζουν
Δυο άγνωστοι μεταξύ τους
Ή "κατά λάθος" γνωστοί
Που ούτε καν αν συμπαθούν ο ένας τον άλλον
Μπορεί με ακρίβεια να ορίσει κανείς!
Ίσως και να 'ν' ο διάλογος ακόμη απλούστερος
Τόσο απλός, σαν την αγάπη!
Τόσο χαζός, σαν την αγάπη.

Και το παράδοξο των πραγμάτων
Η μεγάλη των χωρισμών και συναναστροφών ανοησία:
Όταν δυο άνθρωποι χωρίζουν
Το μέλλον τους το συζητάνε περισσότερο!
Όταν δεν είναι πια μαζί
Μοιάζουν πιο έκδηλα τα όνειρά τους!
Σε κάποια, βλέπετε, χρονική βαθμίδα
Πρέπει κι αυτοί ν' ανατρέξουν.
Το παρόν απρόσιτο για τα λόγια τους:
Τόσοι ανόητοι έρωτες και περιπτύξεις
Δεν ευνοούν την μεταξύ τους συζήτηση!
Το παρελθόν ξεχασμένο για τα λόγια τους:
Τόσες υποσχέσεις-ψέμματα και "Σ'αγαπάω"-αλήθειες
Δεν τους συμφέρουν για διαλόγους!

Κι έτσι στο μέλλον ανατρέχουν
Κι ίσως μέσα απ' την τόση λήθη τους
Μαθαίνονται καλύτερα
Ίσως πάλι και να ξεχνούν κι αυτά που ξέρανε
Ή να κάνουν απλώς πως δεν υπάρχουν
Είναι τόσο εύκολο τελικά με μια σου πρόθεση ιδιοτελή
Να επιδοθείς στην πιο μεγάλη του κόσμου "αναίρεση":
Ξέρετε τώρα, "αναιρείς" τα παγκάκια
"Αναιρείς" τα δέντρα
"Αναιρείς" ολόκληρες θάλασσες
"Αναιρείς" τα χρόνια...
Είδατε τελικά;
Το ύψιστο της αγάπης στάδιο είναι η αναίρεση!
Η αναίρεση και η υποκρισία.

Η μεγαλύτερη αγάπη για τους ανθρώπους που αγαπήθηκαν όσο τίποτα
Είναι το μίσος τους απέναντι στην γελοία τους συναναστροφή
Είναι ο σαρκασμός τους για τα ειπωμένα και τ' ανείπωτα
Είναι η ειρωνεία των συζητήσεων για τα "νέα" τους
Είναι τα ίδια αυτά τα "νέα", τ' αύριο, τα μεθαύριο
Που 'ρθαν να διώξουν τα παλιά, τα σήμερα, τα κάποτε...
Η μεγαλύτερη αγάπη για τους ανθρώπους που αγαπήθηκαν όσο τίποτα
Είναι κάθε άλλο παρά ο άνθρωπος που τώρα συζητάνε...