Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Ας πιούμε σ' ένα κόκκινο ποτήρι την εφήμερη λήθη μας...



Ας πιούμε απόψε ακόμη ένα κρασί
Πάνε με μια ακόμη βόλτα στην Καμάρα
Να ψάχνουμε το δέντρο που 'χουν τάχα να επιπλέει
Κι αυτό να 'χει βουλιάξει από καιρό!
Δεν το 'ξεραν μάλλον 
Πως το κάθε τι που δεν γεννήθηκε
Για να κάνει μεγάλες, περήφανες βουτιές
Πνίγεται στα βρώμικα νερά 
Ουρλιάζοντας ανήκουστες προσευχές
Ενώ ανόητοι οδοιπόροι βγάζουν ατάραχοι φωτογραφίες
Στα φώτα του. . .

Ας πιούμε σ' ένα κόκκινο ποτήρι τη λήθη μας
Κι είναι τόσο όμορφη η νύχτα! 
Πάμε πάλι σ' εκείνο το ίδιο μέρος που μου 'πες
Να πιούμε απ' το ίδιο δηλητήριο
Να βάζουμε, να βάζουμε και να μην λέει η κανάτα
Να σωθεί
Να 'ναι κόκκινο, όπως την τελευταία φορά
Από 'κείνα που κουβαλάνε μέσα τους την εφήμερη λήθη
Έστω λοιπόν μιας νύχτας λησμονιά
Εκεί που ένας μουγκός προσπαθεί να ξεστομίσει
Τη λέξη "Ευτυχία" 
Και το μόνο που καταφέρνει τελικά ν' ακουστεί είναι
"Ανοησία", "Ανοησία", "Ανοησία"
Μια παρατεταμένη ανοησία θα 'ν' όλη η νύχτα μας
Κι ο μουγκός θα μας γελά τώρα με τα σαπισμένα δόντια του
Κι εμείς θα κλαίμε
Θα κλαίμε
Έτσι εμείς θα κλαίμε,  με το χαμόγελο ως τα αυτιά... 

Ας πιούμε σ' ένα κόκκινο ποτήρι την εφήμερη λήθη μας 
Να μας ζαλίσει, να μας μεθύσει
Και ας πονάει μετά όλη τη μέρα το κεφάλι μας
Η καρδιά μας πονάει περισσότερο
Χαλάλι
Κι όλοι οι μουγκοί του κόσμου
Θα φωνάζουν πια σαν γραμμόφωνα που χάλασαν
Και παίζουν αιώνια το ίδιο βλοσυρό χαζοτράγουδο
Θα μας τρυπάνε τα αυτιά 
Όσο και αν τα σφίγγουμε με το κόκκινο χέρι μας
Θα μας τρυπάνε την καρδιά
Όσο και αν την ξεγελάμε με το κόκκινο ποτήρι μας...

Ας πιούμε σ' ένα κόκκινο ποτήρι την εφήμερη λήθη μας
Ένα σονέτο προσπαθώ εδώ και μήνες
Ένα σονέτο κι όλο δεν μ'αρέσει
Όλο κάτι λείπει ή κάτι μου 'ναι απρόσιτο
Ένα σονέτο της παρακμής που το παράτησα στη μέση 
Και κάθε βράδυ το εγκαταλείπω απ' την αρχή
Όπως εγκατέλειψε η λαλιά τους μουγκούς
Όπως τους γέλασε τραχιά κι ειρωνικά και τους εκτόπισε
Στην κόλαση της σιωπής
Κι αυτοί από αντίδραση 
Φωνάζουν με τον τρόπο τους ό,τι θα μ' έκανε να δυστυχήσω
Αυτοί από αντίδραση θέλουν μάλλον να μην υπάρχω
Πότε θα σταματήσουν οι μουγκοί να φωνάζουν;
Πότε επιτέλους θα γράψω το σονέτο μου;

Ας πιούμε απόψε ακόμη ένα κρασί... 
Κάπου, κάποτε, υπήρχε μια Καμάρα κι ένα κουτούκι 
Για να πίνουν δυο άγνωστοι τη λήθη τους
Όχι πως δεν είχαν γνωριστεί
Όχι πως δεν αντάλλαξαν φιλιά και λόγια
Όχι πως δεν κοιμήθηκαν μαζί
Όχι πως δεν γελούσαν για ώρες στο γωνιακό τραπέζι
Μα τι σχέση έχουν όλα αυτά με το να ξέρουν δυο άνθρωποι
Ο ένας τον άλλον;
Τι σχέση αλήθεια, τι ανόητο να το νομίζει κανείς!

Ας πιούμε απόψε ακόμη ένα κρασί...
Κι ίσως αύριο να το γράψω το σονέτο
Ίσως αύριο να τυφλώσω όλους τους άκαρδους μουγκούς της γης
Και ποτέ να μην το διαβάσουν
Κι εσύ, ο άγνωστος και "ύποπτος"
Ίσως και να 'σαι τελικά "αθώος"
Και να σ'εμπιστευτώ
Και να εμπιστευτώ μαζί σου όλο τον κόσμο
Αν ακόμη γίνεται... 
Ίσως και να 'σαι ένας ακόμη "ένοχος" 
Για να 'μαστε πάτσι για το ψεύτικό μου "Σ'αγαπώ"
Και να μην χρειάζεται κρασί για να διώξω τις τύψεις
Αν ακόμη γίνεται... 

Ας πιούμε σ' ένα κόκκινο ποτήρι απόψε την εφήμερη
Την πολυπόθητη τη λήθη μας
Κι αν πάλι δεν το πιω μαζί σου
Ίσως να μη στοιχίσει τελικά τόσο πολύ
Ίσως και να 'σαι εσύ η φωνή κάθε μουγκού
Ίσως και το σονέτο μου να το 'χασα κάπου αμαρτάνοντας
Επάνω στο κορμί σου... 


10 σχόλια:

  1. σ' ενα κοκκινο κρασι, να πνιξουμε τα λαθη μας, να βρουμε να επιπλεουν παθη μας..

    καλο σαβ/κο Ναταλια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ηλία μου...

      Μ'ένα κόκκινο κρασί ας νιώσουμε "καλά", έστω για λίγο...

      Καλό σου σαββατοκύριακο

      Διαγραφή
  2. στην υγειά μας λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Dark13Sun...

    Στην υγειά μας!!! :)

    Καλό σου βράδυ, να 'χεις μια όμορφη Κυριακή αύριο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όμορφο Ναταλία μου...άντε να δούμε πότε θα το πιούμε!!
    καλό μας βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αποψε σου ναζω εγω ενα ζεστο ποτηρι κρασι και εσυ ενα ονειρο για να ταξιδεψουμε παρεα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω.. τόσο μ'άρεσε! Καλησπέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναστασία μου...

      Σ'ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου και πιο πολύ για το σχόλιό σου :)

      Μακάρι να υπάρχουν πολλοί σαν κι εσένα που τους αγγίζουν αυτά που γράφω...

      Σ'ευχαριστώ πολύ, καλό σου απόγευμα

      Διαγραφή