Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Ποιος θα την καταλάβει εκείνη...;



Σήμερα βοήθησε ένα ζευγάρι να ξαναείναι μαζί.
Έδωσε ευτυχία σε μια κοπέλα!
Θύμισε πολλά σε ένα αγόρι...
Κάτι της θύμιζαν οι δυο αυτοί,
Ίσως γι'αυτό να επέμεινε τόσο...
Σήμερα βοήθησε ένα ζευγάρι να ξαναείναι μαζί!

Τους είπε πως είναι άδικο να χάνεις τ' άλλο σου μισό,
Τους "μάλωσε" που δεν λέγαν ένα "γεια",
Τους βοήθησε να δουν όσα έκρυβαν τα βλέμματα...
Κι ένιωσε πολύ περήφανη γι' αυτό...
Σήμερα γνώρισε μια κοπέλα που της θύμιζε την ίδια,
Και προσπάθησε να της δώσει όλα όσα εκείνη δεν είχε...

Και τώρα - περίεργο και παράδοξο - 
Ένιωσε η ίδια άδεια! 
Μα, τι παράξενη που 'ναι και δαύτη!
Με τίποτα δεν ησυχάζει...!
Καλά τα λέει η μητέρα της... 
Πάντα "καλά" τα έλεγε... 

Σκέφτεται, που λέτε, πως, ναι, βοήθησε έναν έρωτα,
Μα 'κείνη ποιος θα την βοηθήσει...;
Ποιος θα ξεμπλέξει επιτέλους τους χιλιάδες ιστούς
Που υφαίνουν οι αράχνες των αναμνήσεων στην καρδούλα της;
Ποιος θα της δείξει ένα έστω βήμα για τον δρόμο
Που θα την οδηγήσει στο φως και στην διαύγεια της τελικής απόφασης;

Εκείνη την απόφαση δεν μπορεί με τίποτα να την πάρει... 
Και δεν έχει άδικο, θα 'λεγε κανείς.
Ακούει την ανάσα κάποιου που είναι δίπλα της
Και πώς να του μιλήσει; Τι να του πει;;
Θα νιώθει τύψεις κι ενοχές για πάντα!
Δεν τ'αντέχει και σφίγγεται η καρδιά της ολονέν και περισσότερο... 

Και ξαφνικά οι ίδιες της οι αντιλήψεις
Στρέφουν τα "όπλα" ευθεία στις πράξεις της!
Της τρυπούν με μακριά ακόντια τις σκέψεις
Και της υπενθυμίζουν πως αργεί... 
Και δεν της βγαίνει σε καλό αυτή η -ακούσια ίσως -καθυστέρηση... 
Ξαφνικά όλοι έχουν σιωπήσει και περιμένουν να δουν τι θ'αποκριθεί η ίδια... 

Ξαφνικά έχει σιωπήσει και 'κείνος δίπλα της...
Την κοιτάζει με τα καστανά του μάτια -ανυποψίαστα μάτια-
Και την περιμένει να απαντήσει
Με τα χείλη της... 
Σε μιαν ερώτηση που ίσως μόλις έχει κάνει,
Ή σε μια δήλωση που περιμένει ανταπόκριση... 

Ποιος θα την βοηθήσει λοιπόν εκείνη;
Ποιος θα την ξεμπλέξει από τις κλωστές που έχει μπερδευτεί; 
Ποιος θα την πιάσει απ' το χέρι για να τη σηκώσει
Απ'το γκρεμό του ψέματος που γλιστράει;
Ποιος θα σπάσει τη σιωπή των γύρω της που προσμένουν επίμονα απόκριση;
Ποιος έστω θα ακούσει κάτι απ' τη δική της σιωπή...;

Εκείνη... ποιος θα την καταλάβει εκείνη;;



8 σχόλια:

  1. μακαρι, κάποιος κατι θ' ακούσει, κατι θα καταλάβει...
    αλλά, υπαρχει και δικαιωση, έστω που βοηθησες άλλους, να έχουν το αλλο τους μισό.

    ...καλη βδομαδα Ναταλια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ηλία μου...

    Μακάρι να 'ναι όπως τα λες! Και σωστά... είναι κι αυτό ένα είδος δικαίωσης... Μέσα απ'αυτά πια νιώθω χαρούμενη...

    Σε φιλώ, καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τελικής απόφασης;
    ερώτηση;
    γκρεμό του ψέματος;
    μπέρδεμα.

    "Ποιος έστω θα ακούσει κάτι απ' τη δική της σιωπή..."
    αυτό όμως, θείο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Summertime blues...

    Θείο και μαρτυρικό μαζί αυτό!
    Και για τα άλλα... μπέρδεμα δεν λες τίποτα!

    Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "Σήμερα βοήθησε ένα ζευγάρι να ξαναείναι μαζί!
    Τους είπε πως είναι άδικο να χάνεις τ' άλλο σου μισό, Τους "μάλωσε" που δεν λέγαν ένα "γεια",
    Τους βοήθησε να δουν όσα έκρυβαν τα βλέμματα..." Πολύ όμορφο Ναταλία. Μακάρι να υπήρχαν πολλοί άνθρωποι σαν τη κοπέλλα που λες να βοηθούν ζευγάρια να είναι μαζί ξανά και να μην χάνουν το άλλο τους μισό. Το καλό γυρίζει πίσω σε μας πάντα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. MaryKats...

    Σ'ευχαριστώ πολύ :)
    Μακάρι οι άνθρωποι να μην χρειαζόταν να χάσουν ποτέ το άλλο τους μισό..!

    Όσο γι'αυτό για το καλό, δεν ξέρω, στην κοπέλα που λέμε δεν εφαρμόζεται και πολύ :/ Θα δείξει...!

    Σε φιλώ, ελπίζω να τα ξαναπούμε, καλό σου απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Έτσι είναι Ναταλία δυστυχώς οι άνθρωποι χρειάζονται αλλους για να μην χάσουν το άλλο τους μισό. Γιατί σκέφτονται πολύ εγωϊστικά και ο εηωϊσμός μαζί με το θυμό δεν είναι καλός σύμβουλος. Μόνο τρίτοι ψύχραιμοι φίλοι μπορούν να βοηθήσουν να δούν τα πράγματα ποιο καθαρά. Μου έχει συμβεί για αυτό ξέρω. Μη ανησυχείς όμως το καλό σίγουρα γυρνάει αυτο δεν αλλάζει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. MaryKats...

    Μακάρι να 'ναι όπως τα λες για το καλό, τι να πω! Γιατί μέχρι στιγμής μόνο "κακά" μας έρχονται...

    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή