Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Ένα χρόνο μετά...


Ένα χρόνο μετά, θυμάμαι.



Θυμάμαι τα λόγια που ποτέ δεν είχα φανταστεί πως θ' άκουγα
Θυμάμαι πως είναι να νιώθεις πως ήσουν ένα ασήκωτο βάρος
Ένα εμπόδιο πελώριο στην ευτυχία του άλλου...
Μόνο και μόνο επειδή Τον Αγαπάς.
Θυμάμαι τη φωνή Σου...
Εκείνη τη φωνή που μου φώναξε
"Φύγε απ'τη ζωή μου Επιτέλους".
Κι ύστερα τη σιωπή Σου...
Κι είπες πως θα 'σουνα κοντά μου.
Μα μ'είχες ήδη αφήσει πίσω Σου...
Πάντα μ'εγκατέλειπες, πάντα με σκότωνες...
Το 'χα πια συνηθίσει.
Κι ακόμα θυμάμαι που με φίλησες στο μέτωπο...
Που μου 'πες να μην κλαίω... 
Αυτό που βέβαια δεν μπορώ να εξηγήσω είναι τα δικά Σου δάκρυα.
- " Τώρα τι κλαις; Τι κλαις; Αυτό που ήθελες δεν έγινε;
Φύγε λοιπόν και άσε με να πεθάνω μόνη μου! " -
Θυμάμαι την τελευταία Σου αγκαλιά...
Κοίταζα πίσω από τον ώμο Σου τον δρόμο
Και προσπαθούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου... 
Θα 'πρεπε ο χρόνος σίγουρα να σεβαστεί 'κείνη την αγκαλιά μας
Και να σταματήσει. Μα πέρασε.
Κι Εσύ πέρασες... Σαν να μην ήσουνα κανείς...
Και μ'άφησες μόνη πια να θυμάμαι... 
Να θυμάμαι τον πόνο μου, να θυμάμαι το κάθε παραμικρό κομμάτι απελπισίας.
Τίποτα να μην έχω καταφέρει να ξεχάσω...

Θυμάμαι.
Θυμάμαι Εσένα. Τη μυρωδιά, τα χέρια, το ρολόι Σου...
Το κοίταγες συνέχεια 'κείνη την ημέρα...
Μάλλον είχες αργήσει να με κάνεις παρελθόν Σου...
Λοιπόν Σε Θυμάμαι. Σ'ευχαριστώ που μ'εγκατέλειψες.
Σ'ευχαριστώ που μου τα 'δωσες όλα κι ύστερα τα πήρες πίσω...
Σ'ευχαριστώ που έφερες στη ζωή μου τόση ευτυχία, για να μου δείξεις ύστερα την δυστυχία.
Σ'ευχαριστώ για το δώρο που μου έκανες λίγο πριν τα γενέθλιά μου!
Σ'ευχαριστώ στ'αλήθεια!
Σ'ευχαριστώ και Σε Θυμάμαι.
Και πιο πολύ Μου λείπεις.
Όχι για τον ένα πια χρόνο που μας χωρίζει.
Ούτε γιατί δεν ξέρω τίποτα πια για 'Σένα.
Ούτε καν γιατί κάποτε μιλούσαμε κάθε μέρα
Και τώρα ανίδεη εύχομαι μόνο να είσαι καλά...
Μου λείπεις γιατί κάποιες φορές κάποια μέρη φωνάζουν τ'όνομά Σου.
Μου λείπεις γιατί κάποιες φορές κάποια αντικείμενα έχουν την εικόνα Σου.
Μου λείπεις γιατί είχα δειλά ονειρευτεί πως ίσως έμενες μαζί μου...
Μου λείπεις γιατί... θα 'θελα έστω λίγο να τα λέγαμε.
Μου λείπεις γιατί... Απλά Μου Λείπεις...


Ένα χρόνο μετά Μου Λείπεις.



10 σχόλια:

  1. Ναταλακι μου πολυ πολυ ομορφη αναρτηση!
    Φορτιστηκα συναισθηματικα!
    Ειναι δυσκολη κατασταση,ποναει η απουσια το ξερω.ποναει να σου δινουν και να στα παιρνουν.
    Και δε μπορεις να ξεχασεις..δε μπορεις και δε θες.και καλυτερα γιατι ειναι μεν πονος αλλα γλυκος.
    Αχ αυτες οι ημερομηνιες.σα να χουν ψυχη..

    υ.γ. και εγω εχω σε λιγες μερες γενεθλια.εσυ ποτε?

    σε φιλω γλυκα!καλο σου βραδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. koukouroukouprigkipissa...

    Ψυχή και σώμα και φωνή και τα πάντα έχουν κάτι τέτοιες μέρες!!
    Εγώ 11 :) Εσύ;;

    Φιλιά καλό βράδυ και σε 'σένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ααα τι ωραία!!
    Καλά να περάσουμε και ό,τι αξίζουμε ... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ναταλία έχεις ίδια ημέρα γενέθλια με τον αδελφό μου :Ο
    Λοιπόν. Ξέρω κάποια πράγματα για σπασμένες καρδιές. Δίνεις ένα κομμάτι από την καρδιά σου σε κάποιοιν, σου δινει σε αντάλλαγμα ένα δικό του. Ωστόσο, αν φύγει, παίρνει και το δικό του και το δικό σου κομμάτι μαζί του και μένει ένα κενό. Αναπληρωτο.
    Τις τελευταίες μέρες σκέφτομαι έντονα για πιο λόγο να αγαπάμε. Αφού οι καρδιές σπάνε. Σαν τα βάζα. Και να τις φτιάξει κάποιος, ποτέ θα είναι ξανά ίδιες. Δεν καταλαβαίνω ποιο το όλο νόημα.
    Πιστεύω όμως ότι κάποια στιγμη θα βρεις κάποιον που θα σου δώσει ολοκληρωτικά ένα κομμάτι της καρδιάς του και θα μείνει μαζί σου για όσο το θες εσύ.
    Καλή σου ημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Creepy Dreamer...

    Πολύ όμορφο και πολύ αισιόδοξο το σχόλιό σου... Για τις καρδιές μας όπως τα λες είναι...
    Ελπίζω να 'ναι όπως τα λες και για την ολοκλήρωσή τους κάποια στιγμή...

    Σε φιλώ, καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ...η αναρτηση σου τα λεει ολα..σ' αυτους που μας λειπουν..και δεν το καταλαβαινουν!

    καλο βραδυ Ναταλια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ηλία μου...

    Ή απλά το καταλαβαίνουν και το αγνοούν...

    Σε φιλώ, να έχεις ένα όμορφο βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ειλικρινά έχω συγκινηθεί...Πφφφ.....Γυναίκες με τον χαζορομαντισμό μας...Που κάθε μέρα τα χιλιάδες παραδείγματα εκεί έξω φωνάζουν πως κακώς τον κουβαλάμε σε τέτοια εποχή μα εμείς συνεχίζουμε ακάθεκτες...Όλοι μας πονάμε για κάποιον,άλλοι για πολλούς γτ μοιάζουν τόσο μεταξύ τους..Αλλά υπάρχουν και ορισμένοι οι οποίοι δεν πονάνε καθόλου....Δεν τους αγγίζει τίποτα...Αχχ...ποτέ δεν θα τους καταλάβω...Μακάρι κανείς να μην ένιωθε όπως εσύ αυτή τη στιγμή όμως οι δοκιμασίες αυτές μας διαμορφώνουν και μας ωριμάζουν..Εύχομαι τα καλύτερα και μόνο για σένα και για όλα τα καλά παιδια..... !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. LogiaKaiSiopes...

    Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ! Η αλήθεια είναι ότι ήταν μία δύσκολη μέρα ναι, αλλά τουλάχιστον χαίρομαι που δεν ανήκω στην μερίδα ανθρώπων που δεν τους αγγίζει τίποτα... Τουλάχιστον εμείς ξέρουμε να νιώθουμε!

    Σε φιλώ, καλό σου βράδυ και σ'ευχαριστώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή