Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Εκείνοι οι "Άλλοι"...



Κάποτε είχαμε εφεύρει ένα παιχνίδι.
Δικό μας. Δύσκολο κσι πολύπλοκο...
Άλλοτε μας έκανε να χάνουμε ένα γύρο
Κι άλλοτε να γελάμε με την ψυχή μας όλη...
Εσύ βέβαια ήσουν καλύτερος στο "παιχνίδι" μας
Γιατί κάπως το 'κανες και πάντα με κέρδιζες!
Πάντα ηττημένη εγώ, να εύχομαι να 'χεις τουλάχιστον εσύ νικήσει...

Πέρασε καιρός, πέρασαν χρόνια...
Το παιχνίδι γκρεμιζόταν και το στήναμε ξανά...
Παίζαμε όμως πάντα οι δυο μας.
Εσύ κι Εγώ.
Σου άνοιγα τα χαρτιά μου πάντοτε,
Μέτραγα τη ζαριά μου,
Υπολόγιζα τους πόντους μου...

-Έπειτα έχανα...Και ξαναρχίζαμε-

Πάντα ξανάπαιζα, κι ας μου 'χες κάνει τόσα...
Έλεγα πως ίσως αυτή τη φορά να μην τελειώσει το παιχνίδι μας...
Μα ύστερα έγινε κάτι που δεν το 'χα φανταστεί.
Έγινε κάτι που με λίγη λογική κάποιος θα το 'βρισκε από πριν
Μα εγώ δεν είχα οδηγό τη λογική
-Ίσως και γι'αυτό ήμουν πάντα η νικημένη -
Ίσως πάλι και να μην ήθελα ποτέ μου να το φανταστώ...

Τώρα πια δεν παίζουμε το "παιχνίδι" μας Εσύ κι Εγώ..
Τώρα ήρθαν Εκείνοι οι "Άλλοι"...
Δεν είμαστε οι δυο μας...
Είμαστε τέσσερις, κι ίσως και πέντε, έξι, δεκαεννιά...
Δεν έχει σημασία πόσοι παραπάνω, αφού δεν είμαστε οι δυο μας...
Κι ούτε καν στην ίδια ομάδα είμαστε...
Εκείνοι οι "Άλλοι" παίζουν μαζί μας τώρα...

Κι είναι άλλοτε σύμμαχοι κι άλλοτε αντίπαλοί μας...
Άλλοτε μας λείπουν κι άλλοτε είναι κοντά μας...
Άλλοτε λέμε πως τους αγαπάμε και πως πονάμε μακριά τους
Κι άλλοτε πως μας κάνουν να γελάμε κι είμαστε ευτυχισμένοι πλάι τους...
Και τελικά τι σημασία έχει τι λέμε; Δεν τα λέμε για 'μας τους δυο
Μα για 'μας κι εκείνους.
Εσύ για 'κείνη, εγώ για 'κείνον...

-Εκείνη που σου λείπει πια, εκείνον που ξυπνά τώρα μαζί μου...-

Και το παιχνίδι μας δεν είναι καν το ίδιο...
Είναι σαν να μην παίζουμε στο ίδιο ταμπλό
Σαν να μην βλέπουμε ο ένας τα ζάρια του άλλου
Σαν να μην ξέρουμε τους πόντους του καθένα...
Πως να εξηγήσω εγώ μετά τις κινήσεις σου;
Πως περιμένεις να καταλάβω τη στρατηγική σου;;
Πως να σου δείξω ποιον δρόμο ακολουθώ εγώ;;;

-Πως να σου δείξω την αγάπη μου όταν δεν σ'έχω στη ζωή μου..;-

Κάποτε είχαμε εφεύρει ένα παιχνίδι.
Δικό μας. Ολότελα δικό μας.
Κι ό,τι κι αν κάνουμε ποτέ δεν θα 'ναι το ίδιο με τους "Άλλους".
Κι ό,τι διπλή κι αν φέρεις, ποτέ δεν θα 'χεις τον ίδιο άτυχο αντίπαλο.
Κι όσο και ν'αγαπήσεις τ'άλλα πιόνια, ποτέ δεν θα σ'αφήνουν όπως εγώ να κερδιζεις...
Κι όσο κι αν γελάσω με τα καινούρια παιχνίδια που θα παίξω
Ποτέ δεν θα ξεχάσω με ποιον έπαιξα 'κείνο το πρώτο το παιχνίδι...

-Βλέπεις, στα ωραιότερα παιχνίδια της ζωής μου... σπάνια κέρδιζα...-

18 σχόλια:

  1. ναταλία τελικά ξανασυνατιόματε ..καλώς σε βρήκα λοιπόν και στο δικό σου μπλογκ... πόσο όμορφο αυτο που γράφεις...ένα παιχνίδι για δυο ..που τελικά γέμισε πολλούς και μερικά παιχνίδια είναι φτιαγμενα για δυο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ελέ...

    Σ'ευχαριστώ πολύ :)

    Θα τα πούμε σύντομα, καλή σου μέρα και καλό Σαββατοκύριακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ποτέ δεν θα ξεχάσω με ποιον έπαιξα 'κείνο το πρώτο το παιχνίδι... Πολύ σωστό!:)

    Εξ άλλου τα παιχνίδια που χάνουμε είναι αυτά που χαράζονται ανεξίτηλα στο μυαλό μας.. στην καρδιά μας..
    ~Φιλάκια!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καλο σαβ/κο να εχεις!! :)
    παιχνιδιαρικο, χαμογελαστο και να το κερδισεις! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μικρό Ξωτικό...

    Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου...
    Και τελικά... πόσο θυμόμαστε ποιος κέρδισε..;
    Δεν έχει σημασία σ'εκείνα τα πρώτα τα παιχνίδια...

    Καλό σου βράδυ, τα λέμε σύντομα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ηλία μου...

    Καλό Σαββατοκύριακο και σε 'σένα!
    Κερδίσουμε ή χάσουμε, το θέμα είναι να "παίξουμε" όσο καλύτερα μπορούμε... ;)

    Σε φιλώ, τα λέμε σύντομα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ναταλία μου δε χάνεις ποτέ γλυκούλα μου, δε θα σταματήσω να στο λέω και ας γίνω κουραστική.
    Μέσα απο τις σχέσεις μας {κυρίως εκείνες που δεν δούλεψαν} ερχόμαστε σε αληθινή επαφή με τον εαυτό μας, γνωρίζουμε όλες τις πτυχές του-ακόμα και αυτές που ποτέ δεν φανταστήκαμε πως έχουμε-. Ακόμα και ο πόνος που τόσο τον μισούμε, είναι εκείνος που μας κάνει πιο συμπονετικούς, ανοίγει καινούριες θύρες αντίληψης και μας κάνει ανθρώπους με άλφα κεφαλαίο. Και πάντα να θυμάσαι η αγάπη δεν έχει πρόσωπο {εκείνου που αγαπάς} αλλά είναι μια φλόγα που καίει στην καρδιά και όποιος έρχεται κοντα σου θα ζεσταθεί.
    είσαι τόσο τρυφερό πλάσμα.. μη ξεχνάς πως αυτό το οφείλεις στο οτι έχεις αυτή τη φλόγα στην καρδια σου που λέγεται αγάπη. πώς μπορεί κάτι τέτοιο να θεωρείται "ήττα" ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Lyriel...

    Συμφωνώ με το σχόλιό σου, παρ'όλα αυτά δεν παύουν να υπάρχουν φορές που αισθάνομαι αυτήν την "ήττα"... Συμφωνώ πως όλα αυτά που αναφέρεις μας αφήνουν κερδισμένους ουσιαστικά, μα κάθε παιχνίδι με όλα αυτά που μαθαίνουμε παίζοντάς το το κάνει αυτό... Αυτό δεν σημαίνει πως πάντα είμαστε νικητές του...

    Ίσως αν σου φερθούν τόσο άδικα ποτέ να με καταλάβεις... Ελπίζω όμως να μην χρειαστεί...

    Σε φιλώ, καλό σου βράδυ και να περάσεις ένα όμορφο Σαββατόβραδο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η ανάρτηση σου μου θύμησε κάπως αυτό το κομμάτι:
    http://www.youtube.com/watch?v=htaEW4fjVhM

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. the writer...

    Πολύ όμορφο κομμάτι! Δεν το είχα ξανακούσει!

    Σε φιλώ, σ'ευχαριστώ πολύ, καλώς σε βρήκα
    Ελπίζω να τα ξαναπούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Υπέροχο:)
    Χαίρομαι γιατί έγινα η 100η αναγνώστριά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χαχα σ'ευχαριστώ πολύ!!
    Κι εγώ χαίρομαι, είσαι ένας τυχερός αριθμός ;)

    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ναταλία γεια σου. Καλώς σε βρήκα και σε ευχαριστώ που παρακολουθείς το μπλογκ μου :)
    Πολύ όμορφο αυτό που έγραψες...
    Δυστυχώς ή ευτυχώς δε μπορούμε να νικάμε σε όλα τα παιχνίδια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Creepy Dreamer...

    Γεια σου και καλώς ήρθες :)

    Σ'ευχαριστώ και εγώ... Το ξέρω, αλλά δεν πειράζει... Άλλωστε όπως λέω, στα ομορφότερα παιχνίδια της ζωής μου... σπάνια κέρδιζα...!

    Σε φιλώ, καλό σου βράδυ και καλό ξημέρωμα...
    Ελπίζω να τα ξαναπούμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αυτο το παιχνιδι δεν εχει νικητες
    γιατι αν ειχε τοτε θα τελειωνε τοτε
    εκεινη την πρωτη φορα.
    Ουτε ομορφο θα ειναι οπως τοτε
    μονο διαφορετικο θα ειναι
    πολλες φορες συμβηβαστικο
    Μας ειναι ευκολο τωρα, αυτη πιστευω οτι ειναι
    και η διαφορα. Μας ειναι πολυ ευκολο
    αλλα σχεδον αδιαφορο

    Παναγιωτης Η.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Παναγιώτη Μου...

    Ομολογώ πως με μπέρδεψαν τα λόγια σου...Ίσως για μερικούς πράγματα να 'ναι έτσι όπως τα λες, για 'μένα όμως δεν νομίζω ποτέ το "παιχνίδι" αυτό να 'ναι ποτέ...αδιάφορο! Είναι σαν τη σοκολάτα: Όση και να φάω, σε όποια της μορφή, ποτέ δεν θα την βαρεθώ ;)

    Σε φιλώ, καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλά τα λες ναταλάκι, ίσως για μένα δεν έχει και τόση σημασία ποιός νικάει και ποιός κερδίζει γιατί εντέλει θεωρώ πως όσο άδικα και να σου φερθεί κάποιος{και πίστεψε με..ασε μεγάλη ιστορία}δεν χάνεις τίποτα. Μπορεί απλά εγώ να το βλέπω και να το βιώνω έτσι..ποιός ξέρει?
    Καλή βδομάδα κοριτσάκι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Lyriel...

    Από αυτές τις "μεγάλες ιστορίες" για το άδικο άλλο τίποτα! Κι εγώ έτσι το βλέπω, έτσι το βιώνω... :)

    Φιλιά και καλή εβδομάδα και σε 'σένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή