Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Θα σου μιλήσω σαν μια άγνωστη...



Θα σου μιλήσω σαν μια άγνωστη
Παρανοϊκή 
Που κάτι έμαθε απ' αυτό που με γεμάτο στόμα λέμε
"Αγάπη"...

Ίσως να μην ξέρω πώς είσαι
Το ύψος, τα χέρια, τα μαλλιά σου
Ίσως να μην έχω ιδέα για τα όνειρα,
Τους κρυφούς σου πόθους 
Τις σκέψεις σου τα βράδια 
Δεν ξέρω αν έχεις ποτέ σου ερωτευτεί
Αν έχεις αγαπήσει αλήθεια
Δεν έχω γνώση τι προσεγγίζεις 
Και τι απεύχεσαι... 

Όμως εγώ,
Κάποια που 'λεγε πάντα πως δεν είν' η τύχη με το μέρος της
Θα σου μιλήσω τώρα για την τύχη 
Τη δική σου. 
Γιατί ίσως να μην ξέρω τίποτα για 'σένα
-Σίγουρα δεν ξέρω-
Αν όμως κάτι μπορώ να σου εγγυηθώ 
Είναι η τύχη που 'ρθε στη ζωή σου...

Γιατί... 
Είναι πολύ μεγάλη ευλογία να 'χεις 
Δυο χέρια να περιμένουν την αγκαλιά σου, ναι
Είναι μεγάλη τύχη να 'χεις δυο μάτια να δακρύζουν για 'σένα
Δυο χείλη να ζουν για το φιλί σου
Δυο παλμούς να χτυπούν για να αγαπάνε μόνο εσένα
Δυο μέτρα παλικάρι να κλαίει σαν μικρό παιδί για χάρη σου
-Κατάρα θα 'λεγαν κάποιοι
Κι ίσως να συμφωνούσα κάποτε κι εγώ
Μα στην περίπτωσή σου είναι ευλογία!-...

Είναι στ' αλήθεια πραγματική τύχη όλα αυτά, σίγουρα...

Μα, μεγαλύτερα ακόμη τύχη
Περισσότερη ευτυχία
Είναι να περιμένουν τ' άγγιγμά σου αυτά εδώ τα χέρια
Να κλαίνε τα βράδια για 'σένα αυτά εδώ τα μάτια
Να αποζητάνε κάθε μέρα το φιλί σου αυτά εδώ τα διψασμένα χείλη...

Καταλαβαίνεις τι εννοώ... 

Αλήθεια σου το λέω
Κι εύχομαι ήδη να το 'χεις καταλάβει
Πως είσαι τυχερός, πολύ τυχερός άνθρωπος
Για τούτη την Θεία Προσφορά... 

Αυτή η αγκαλιά που σε ζητάει
-Το ξέρω σου λέω, την έχω αισθανθεί κι εγώ σε έναν προηγούμενο αιώνα-
Είναι ό,τι ομορφότερο θα 'ρθει ποτέ στην μικροκαμωμένη σου ζωή... 

Κι έτσι, χωρίς συμβουλές
Και κανενός είδους "σοφές" κι αδιάλλακτες παραινέσεις
Είμαι εδώ για να σου υπενθυμίσω απλώς
Όσα ίσως ήδη ζύγισες
Ίσως και όχι...

Χωρίς υποδείξεις
Χωρίς συμβολισμούς
Σου μιλώ απλά
Με ειλικρίνεια όση δεν είχα
Ακόμη και πριν κάτι αιώνες
-Που μοιράστηκα 'κείνη που λέγαμε την αγκαλιά-...

Σαν μια άγνωστη
Παρανοϊκή
Προαιώνια επαΐων σου μιλώ
Ειδήμων στην αγάπη του 
Και στη ζεστή αγκαλιά του...
Έτσι, απλά κι ειλικρινά, 
Σου μιλώ... 

2 σχόλια:

  1. κι εγώ που δεν κατάλαβα το χάρηκα το κείμενο!
    καλημέρα unlucky!
    ποιος ξέρει τί είναι τύχη κι ατυχία;
    συμπεράσματα στο τέλος, μόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Summertime Blues...

      Καλησπέρα και σ'ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου...

      Απ' ό,τι φαίνεται, όσο σίγουροι κι αν είμαστε κάποιοι από 'μας πως όταν γεννηθήκαμε κάποιος μας μούτζωσε (!), τελικά στ' αλήθεια για τύχη κι ατυχία κανείς μας δεν μπορεί να μιλήσει με σιγουριά...

      Θα δείξει :)

      Καλό απόγευμα

      Διαγραφή