Το βασικό ερώτημα

Φεγγάρι μου, δεν μ' αγαπάς

Όλα τα είπες με τις κοφτερές άκρες των κινήσεών σου

Το 'πε το πιάνο που 'χε απόψε άλλο άκουσμα

Το 'πε η ηχώ της αδυσώπητης φωνής σου

Κάποια μεσάνυχτα. 

Αγάπη της ζωής μου, με ξέχασες

Δεν έχω τι άλλο να πω

Καθώς περπατώ στα ίδια σοκάκια που 'χουν ακόμα νωπές 

Τις απαλές πατημασιές των αναμνήσεών μας

Κι αναρωτιέμαι: Εσύ γιατί δεν μ'αγαπάς;

Μοιάζει αστεία σκέψη, παιδική

Μα σκέψου:

Όλα όσα περάσαμε, μαζί τα νιώσαμε

Όλα όσα μας συνέβησαν, το ίδιο τα αισθανθήκαμε

Εγώ γιατί θυμάμαι κι εσύ ξέχασες;

Εγώ γιατί αγαπάω;

Και το βασικό ερώτημα δεν είναι αυτό

Αλλά: Εσύ γιατί δεν μ'αγαπάς;

Λύσε μου αυτή την απορία

Κι ύστερα σου επιτρέπω να με ματώσεις πάλι με τις λέξεις σου.