Ήρθες εδώ για να ζήσεις για λίγο
Να μας χαρίσεις λίγα δευτερόλεπτα απ'τον κόσμο σου
Να μας κάνεις παρέα ή να μας αφήσεις μοναχούς
Να διώξεις την λύπη και να βάψεις τον ουρανό γαλάζιο
Να δώσεις, να ερωτευτείς, να πάρεις πίσω
Να κάνεις όνειρα, να κάνεις όνειρα...
Και τάχα τι λάτρεψες περισσότερο σε τούτο τον κόσμο;
Τι αγάπησες με την καρδιά σου σαν να 'ταν για πάντα δικό σου
Ή για πάντα ξένο;
Τι θα 'θελες να 'ναι μαζί σου για όλη σου τη ζωή;
Ποιος θα 'θελες να σε ξυπνάει κάθε πρωί;
Και να σου λέει κάθε βράδυ "Καληνύχτα";
Αλήθεια καληνύχτα...
Ήρθες κουβαλώντας λίγα πολύχρωμα αγκαθωτά κακτάκια
Μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσεις ότι δεν ήταν αρκετά για να τα βάλεις με τ'αγρίμια!
Κι ήταν η θάλασσα που κοίταξες κάποτε στ' αλήθεια γαλάζια
Και τα όνειρα που τόλμησες να κάνεις απ' αυτά που στ' αλήθεια πρέπει να γίνουν
Και τα τραγούδια που τραγούδησες λυπημένα
Και τα δάκρυα που ξέσπασες ακόμη περισσότερο...
Μα τι αγάπησες στ' αλήθεια περισσότερο σε τούτο τον κόσμο;
Αν ήταν τα όνειρά σου μόνο που αγάπησες στ' αλήθεια
Θα 'βλεπες παντού γύρω σου εμπόδια γιατί θα φοβόσουν
Γιατί όσοι δεν ξέρουν ν' αγαπούν παρά τα όνειρα που οι ίδιοι έχουν
Στο τέλος ποτέ δεν τα πραγματοποιούν...
Αν ήταν απ' την άλλη ο εαυτός σου
Αυτός που ήταν δίπλα σου όταν όλοι οι άλλοι είχαν φύγει
Δεν θα 'χες στάλα πίκρας μέσα σου πια
Θα 'ταν για πάντα πλάι σου αυτό που αγαπάς περισσότερο...
Μα υπάρχουν άνθρωποι που μαθαίνουν ν' αγαπάνε πέρα από τα δικά τους όνειρα
Και τον ωραίο εαυτό τους...
Και χάρη σ' αυτούς "ευτυχούν" οι υπόλοιποι.
Υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν πέρα από τον κόσμο τους
Και πέρα από το μέλλον τους
Και πέρα από 'κείνα τα φιλόδοξα σχέδια για "επιτυχία"...
Γιατί η ζωή δεν είναι μόνο αυτό που εμείς νομίζουμε πως περνάμε
Κι όσοι είπαν πως ήθελαν την μοναξιά, δεν ένιωσαν ποτέ πώς πραγματικά είναι
Μα θα ΄ρθει και γι' αυτούς η στιγμή...
Κι όσοι αγαπάμε κάτι μια φορά περισσότερο απ'τα όνειρά μας ή το "είναι" μας
Δεν σημαίνει πως δεν έχουμε όνειρα...
Μα πως θα 'θέλαμε να τα μοιραστούμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου