Τελευταίες αγκαλιές...

Είσαι αφηρημένος... Εννοείται πως είσαι. Κι ας μην θέλεις να το δείξεις... Καθώς μ' αγκαλιάζεις νιώθω πέντε απλά γράμματα στο νου σου... Και δεν είναι τυχαίο. Λένε πως σαν κοιμόμαστε τελειώνουμε τη μια μέρα και δεν ξέρουμε τι θα μας φέρει η επόμενη. Οι τελευταίες αγκαλιές μας κοιτάζουν και χαμογελάνε. Παίζουνε άσχημο παιχνίδι. Μα ποιος θα τους ρίξει τελικά ευθύνες? Τελευταίες, τελευταίες, τελευταίες. Το επαναλαμβάνω για να το συνειδητοποιήσω. Το κάνω για να οργιστώ επιτέλους! Μα δεν μπορώ. Θέλω να μείνω και να αγκαλιάζω... Εκεί... Τελευταίες αγκαλιές. Γιατί  να υπάρχουν? Το παιχνίδι παίζεται ακόμη, ή τελείωσε? Ηττηθήκαμε τελικά? Ας μας πει κάποιος τι έγινε... Και στεκόμαστε εκεί. Όρθιοι πια. Δεν έχεις κάτι άλλο να πεις, δεν μπορώ ούτε να κλάψω παραπάνω. Όταν θα στρίψεις θα το κάνω... Μα προς το παρόν δεν μπορώ. Σε κοιτάζω? Δεν ξέρω καν αν σε κοιτάζω. Δεν βλέπω εσένα... Τελευταίες αγκαλιές. Είναι του Ιούδα? Είναι ψεύτικες ή αληθινές? Δείγμα αγάπης ή ευγενικός τρόπος για "Αντίο"? Και αφού είναι τελευταίες, πως γίνεται κι είναι οι πιο ζεστές από ποτέ? Κοιτάζω πίσω από τον ώμο σου... Δεν νιώθω πια. Θα μπορούσες να αγγίξεις όπου θέλεις. Δεν έχει σημασία... Κοιτάζω απλά πίσω από τον ώμο σου. Τον δρόμο. Τα φύλλα. Τη ζωή μου. Δεν μπορώ ούτε να δακρύσω, ούτε να μιλήσω. Δεν ξέρω καν αν θέλω να φύγεις. Όχι όχι, δεν θέλω να φύγεις. Μα δεν το σκέφτομαι... Δεν ξέρω τι σκέφτομαι. Είμαι χαμένη... Τελευταίες αγκαλιές. Λένε πως για καλό τις δίνουν! Τι αστείο, αλήθεια! Άραγε τους δίνουν λίγη σημασία οι άνθρωποι ή απλώς στρίβουν και συνεχίζουν αμέσως να ζουν? Τελευταίες αγκαλιές. Άραγε, ο χρόνος τις σέβεται καθόλου για να σταματήσει?!

*Λένε πως η καρδιά προαισθάνεται περισσότερα από όσα νομίζουμε

όπως το ότι τα χέρια γίνονται ξαφνικά πιο κρύα και οι χτύποι σιγότεροι

Μπορεί.