Ο παλμός του Σε Θέλω...

Μέσα από τα συντρίμμια μου
-Που γράφονται με δύο "μ"
Ίσως για να τονίσουν κάποιο γράμμα-
Μαθαίνω να μετουσιώνω τη στάχτη σε χαμόγελο...

Αμέτρητο, πλατύ χαμόγελο
Όχι για 'μένα - σε γελάσανε
Για 'σένα είναι, για να σου στέκομαι
Και να σε βοηθάω να χαμογελάσεις κι εσύ...

Για 'σένα
Γιατί όταν σε βλέπω να κλαις
Άνθρωπος είμαι κι εγώ - λυγίζω
Κι ύστερα φοβάμαι μη δεν μπορώ να σε βοηθήσω...

Κι όλο αισθάνομαι κι αισθάνομαι
Τον παλμό του Σε Θέλω αισθάνομαι
Και ξεριζώνω την καρδιά μου απ' τα σπλάχνα του Θεού
Και σου την ακουμπώ δίπλα στο μαξιλάρι σου...

Μέσα από το δράμα μου
-Που γράφεται με ένα "μ"
Ίσως για ν' αποδιώξει κάποιο γράμμα με επιτηδειότητα-
Μαθαίνω να μεταβάλω το γιατί σε προσευχή...

Ακλόνητη, παρατεταμένη προσευχή
Όχι για 'μένα - λάθος σου τα 'πανε
Για 'σένα προσεύχομαι, για να είμαι δίπλα σου
Ακόμη κι αν δεν είμαι μαζί σου...

Κι όλο ακούω κι ακούω
Τον παλμό του Σε Θέλω ακούω
Και ξεγλιστράω απ' τα χέρια του Θεού
Κι έρχομαι μες στην αγκαλιά σου - χωρίς πρόσκληση...

Και για όλα τα παλιά μη μιλάς πια
-Που γράφονται μ' ένα "π" και μ' ένα "λ"
Καταλαβαίνεις νομίζω γιατί-
Σε τέτοια θαύματα μόνο η σιωπή αρμόζει...

Φτάνοντας στον Παράδεισο θα συναντήσεις ένα σκαλί
Που θα 'ναι τόσο πλατύ όσες ήταν οι πίκρες μας
Περιμένοντας το κορμί σου να το σκαρφαλώσει
Αργά και κουρασμένα...

Φτάνοντας στην Κόλαση θα συναντήσεις μια μορφή
Που θα 'ναι τόσο όμορφη όσο τη θυμάσαι από τότε
Περιμένοντας το κορμί σου να την αναστήσει
Με πάθος και γεμάτο έρωτα...

Κι όλο ανεβοκατεβαίνω και ανεβοκατεβαίνω
Με τον παλμό του Σε Θέλω ανεβοκατεβαίνω
Και δραπετεύω απ' το αιώνιο του Θεού
Και φτάνω σε μια στιγμή κόλασης μαζί σου - χωρίς εξιλέωση...