Γιατί τα άτομα του παρόντος μας έχουν τη συνήθεια - την πολύ κακή συνήθεια θα έλεγα - να ρωτούν για το παρελθόν... Και τι κόλλημα πια κι αυτό με το παρελθόν; Μια συνεχής σύγκριση, ένα παρατεταμένο "Για πες γι' αυτόν...!". Συγκρίσεις που δεν τίθενται καν. Και ποιος ο λόγος τελικά να συγκρίνεις το οποιοδήποτε κομμάτι του κάποτε με κάποιο αντίστοιχο του τώρα; Κανένας λόγος απολύτως! Ό,τι έχουμε αγαπήσει από το παρελθόν μένει για πάντα στην καρδιά μας και - ευτυχώς μάλλον - τίποτα από εκείνα τα "τότε" δεν θα ξαναζήσουμε και τίποτα από όσα ζούμε τώρα δεν θα μοιάζει! Κι αυτή είναι άλλωστε και η μαγεία των στιγμών, δεν επαναλαμβάνονται ! Ποιο το νόημα αλλιώς; Απλώς τα άτομα που στο παρόν είναι στη ζωή μας θα πρέπει να καταλάβουν πως κανείς και τίποτα από το παρελθόν δεν αποτελεί "απειλή". Αγαπάμε μερικά άτομα του παρελθόντος μας, είτε αυτά είναι είτε δεν είναι στη ζωή μας πια, νοιαζόμαστε για εκείνα, αλλά μέχρι εκεί.
Για όλους εσάς τους ερωτευμένους λοιπόν, μην ζηλεύετε και μην συγκρίνεστε με το παρελθόν κανενός... Άλλωστε το παρελθόν, υπάρχει λόγος που είναι απλά... παρελθόν ;)
...ποτέ δεν το κατάλαβα, γιατι ξύνουν πληγες..ποτέ δεν κατάλαβα αυτην την περιέργεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήοταν το κάνουν.."τρομάζω"-δυσανασχετώ...
καλημέρα Ναταλια! :)
πες τα κορίτσι μου! είναι τρελό, παράλογο και όμως πολύ συχνό… από ανθρώπους γεμάτους περιέργεια και ανασφάλεια… ρωτούν, ανησυχούν για κάτι που πρακτικά έχει πεθάνει. διαφορετικά δεν θα ήταν εκείνος-η στη ζωή μας. δεν το καταλαβαίνουν;
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλί!
Ηλία μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κανείς μας ποτέ δεν το κατάλαβε! Τι να πεις, κάποια στιγμή θα σβήσει και το τελευταίο ίχνος ανασφάλειας και συνεχούς υπενθύμισης... Εδώ θα 'μαστε ;)
Σε φιλώ, καλή σου μέρα
ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λέω, δεν τα λέω;! Πολλοί από 'μας - αν όχι όλοι - έχουμε ένα παρελθόν που αγαπήσαμε και ίσως αγαπάμε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έχουμε και ένα πανέμορφο μέλλον με νέα άτομα που έχουν μπει στη ζωή μας... Κι είναι τρελό, πολύ τρελό όμως να συγκρίνουμε εκείνους που ερωτευτήκαμε και, στη συνέχεια, που αγαπήσαμε μεταξύ τους... Τι να πω, ίσως κάποια στιγμή το καταλάβουν!!
Σε φιλώ, καλή σου μέρα
Η πιο κακή συνήθεια της ανασφάλειας είναι η ζυγαριά. Και το πιο τραγικό είναι να σε βάζουν στη διαδικασία οι νέοι σύντροφοι. Αλλά αυτό είναι ο έρωτας. Κάποιες φορές σε παίρνει και σε ταράζει τόσο που χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου. Και όλα ξεπερνιώνται με αγάπη και υπομονή. Η ερώτηση είναι η εξής : Αξίζει?
ΑπάντησηΔιαγραφήmoutro...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάνεις τη γη δεν λες τίποτα!! Αλλά όπως λες και εσύ, αγάπη χρειάζεται και πολλή, πολλή, ΠΟΛΛΗ υπομονή..!!
Εγώ θα 'λεγα μάλλον... αξίζει! ;)
Σε φιλώ, καλή σου μέρα
Συγκρίσεις και διακρίσεις στον έρωτα δεν επιτρέπονται. Άλλωστε ο καθένας μας έχει τις χάρες του........ άσε που μπορεί δεν ξέρεις ποιον να συγκρίνεις καμμιά φορά (εκείνον ή τον "άλλο" του εαυτό-βλ. Σάκης).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρισκω!
ampelofilosofies...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες!! Πες τα πες τα... Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, όπως και το κάθε συναίσθημα κάθε φορά..!!
Σ'ευχαριστώ για τον χρόνο σου, ελπίζω να τα ξαναπούμε, καλή σου μέρα