Άνανδροι (ή αλλιώς Άνδρες του 21ου αιώνα)

Σχεδόν μοιρολατρικά

και σε δικό μου βέβαια βάρος

αφού ανέχτηκα κι ερωτεύτηκα

μιλώ για 'σας απόψε

χωρίς να το ξέρετε.

Σχεδόν εναποθέτω μιαν οργή

στις κοινές μας ιστορίες

τις περίπου ιστορίες

περίπου αγάπες.

Ήσαστε άνανδροι

αυτή είν' η μόνη λέξη που αρμόζει

ήσαστε και δειλοί

κι ούτε το τέλος δεν αξιωθήκατε

σωστά να προφέρετε. 

Απάγγειλέ μου τώρα

τα προχειροφτιαγμένα σου αίτια

αίτια κατά τ' άλλα σοβαρά

χωρισμού!

Θεέ μου 

πόσο άνανδροι υπήρξαν οι άνδρες της ζωής μου

άνανδροι άνδρες

πόσο οξύμωρο

οξύμωρο και λίγο. 

Εμπρός λοιπόν λιγόψυχε

ανάξιε

εσύ που έφυγες πρώτος

εσύ που έφυγες νωρίς

παραδέξου τώρα την τόση αναπηρία σου.

Ούτε μια σωστή δικαιολογία

γι' αποχωρισμό

δεν καταφέρατε.

Τι άνδρες τέλος πάντων είστε;

Άνδρες του 21ου αιώνα

κατεστραμμένοι

άνδρες άνανδροι

άνδρες σε εισαγωγικά

"άνδρες".

Πώς φύγατε

χωρίς ποτέ να έχετε έλθει;

Και πώς σας έχασα

χωρίς ποτέ να σας έχω;

Πώς λείπετε

χωρίς ποτέ να ήσασταν εδώ;

Ποτέ δεν σας απάλλαξε απ' την δειλία της

η άνανδρή σας φύση

και ποτέ

έστω και κάτω απ' την επιβολή του σκληρού οργάνου σας

δεν πάψατε να είστε αυτό το ίδιο

το κατά το δοκούν σας

κατακριτέο

που μικροί

χωρίς ίχνος σεβασμού

και κάτω απ' τη στερεοτυπική σας αντίληψη

περιγελάσατε.

Άνδρες της ζωής μου

όλοι και μηδενός εξαιρουμένου

άνδρες που φύγατε νωρίς 

χωρίς  ανδρίκιες εξηγήσεις

αυτό μονάχα είστε. 

(Ο καθολικισμός στον εναλλακτικό τίτλο περιορίζεται σε προσωπικά πλαίσιο, όπως ακριβώς δηλώνει ο πρώτος στίχος της τελευταίας στροφής. Ζητώ συγγνώμη από τις πιθανές εξαιρέσεις του φύλου.)